Andei estes días acompañando por algunhas horas ao profesor Fernando Rosas na súa visita a Tui, Vigo e Baiona. Os seus traballos posúen unha grande importancia para o coñecemento do Estado Novo, tanto polas obras de referencia sobre o período por el escritas ou dirixidas (Salazar e o Salazarismo (dirección), 1989, Estado Novo, 1994, Dicionário de História do Estado Novo (dirección), 1995-96 ou Portugal Século XX. Pensamento e Acção Política, 2004) como polo labor director do Instituto de História Contemporânea , fundado en 1990, é integrado polos docentes de Historia Contemporánea do Departamento de Historia da FCSH , ou pola orientación que prestou a numerosos investigadores.
Opinion
As flores da memoria
25 de novembro
Cada 25 de Novembro conmemoramos o Día Internacional da Eliminación da Violencia contra a Muller. Ninguén sabe ata cando será necesario seguilo facendo.
Cada 25 de Noviembre conmemoramos el Día Internacional de la Eliminación de la Violencia contra la Mujer. Nadie sabe hasta cuando será necesario seguirlo haciendo.
Cando chove pensamos en Sabarís
Logo de estirar o bo tempo o suficiente como para amañar o desastre de Xullo, por fin chegan a choiva a Baiona. Moitos estaban agardando por ela. Todos aqueles que teñen algo sembrado na súa leira, porque o frío pode estragar a colleitas e os pozos empezaban a baixar de volume.O valor do que non ten prezo
No século XXI case parece unha broma iste encabezamento. Xa non queda no mundo nada ao que non se lle teña posto prezo dun ou outro xeito. Parece que todo se pode mercar e vender, non importa do que estemos a falar. Nun xornal editado en Galiza, lía onte unha tira que levaba de encabezamento “ El 421”, e non se falaba do número que a autora ía xogar na lotería de nadal.
A nosa historia con ironía e seriedade
Hoxe queriamos falar de urbanismo, pero sorprendeunos unha interesante nova nas páxinas da Voz de Galicia. As obras do peirao de Baiona, do que xa tiñamos falado, descubriron interesantes pezas arqueolóxicas coma un canón do século XVII ou restos de cerámica chinesa. A principal hipótese considera que estes restos son froito de pequenos accidentes domésticos nas pezas e que provocaron que os seus propietarios as tirasen pola borda.Coidar a facenda
Sempre que iamos de festa acontecía o mesmo. Aló pola media tarde, meu tío-avó Nilo erguíase e anunciaba a nosa marcha. As mulleres da casa na que estabamos convidados comezaban a súa rutineira oferta de cuartos e camas que era contundentemente rexeitada cun definitivo “temos que coidar a facenda”. Unha vez máis alá se ían as miñas ilusións de compartir unhas horas máis cos da miña idade.A guerra dos botóns
Nos seus últimos anos de vida, meu tío-avó Nilo gustaba de lembrar andanzas xuvenís. Recordaba as batallas a cantazos cos encarnizados inimigos da aldea veciña, os odiados rapaces e rapazas de Cancelas, que así se chamaba, e chama, o lugar. Narrábaas cun entusiasmo pouco disimulado. Lembraba como mexaban por riba das fillas da señorita cando pasaban polo fondo da congostra e como untaban cos excrementos que entre todos producían a caravilla da cancela que daba acceso á casa do cura.A chegada do Prestige
Naqueles días do Prestige tremiamos coma nenos; a dor e o desespero quebraban os nosos corazóns; a rabia e a coraxe facían que nos estremecésemos coma follas no medio do vendaval.
Eu son libre como o vento…
Adios ríos, adios montes, adios regatos pequenos, adios vista dos meus ollos…
dicía Rosalia denunciando unha situación dun pobo que non podía case máis que laiarse.
JPAGE_CURRENT_OF_TOTAL
