Anibal Barbón - La Voz de Galicia
Los acontecimientos del pasado viernes en Nigrán encendieron más de una bombilla de alarma. El respaldo raudo y veloz de Rafael Louzán a su amigo y compañero en más de un frente, Alfredo Rodríguez , no calmó ni un ápice la preocupación surgida en la sede central del PP en Madrid. Pero el desconcierto se tornó ayer en algo más. Desde la sede de Génova, donde Rajoy tiene a sus propios investigadores, ayer a primera hora se empezaron a descolgar teléfonos y pedir interpretaciones y explicaciones de las operaciones de compra y ventas de terrenos en Nigrán, y de todas las conexiones familiares, empresariales y políticas sabidas, intuidas y ocultas de todo lo que se haya hecho en la zona en los años de gestión del actual alcalde.
Opinion
BOS DÃ?AS, NIGRÃ?N
Enviado por Plataforma Salvemos Monteferro www.salvemosmonteferro.org O Sr. Alcalde está enfadado. Considera impropio dun estado de dereito o comportamento dos que usan a forza e o asalto ás institucións para impoñer os seus criterios.
Nigrán foi sempre un Concello tranquilo. Os seus índices de delincuencia están entre os máis baixos do estado e o vandalismo non foi aquí nunca un problema. A reacción popular do venres é un feito sen precedentes, como sinalan a maioría das reportaxes periodísticas publicadas ó respecto. ¿Que foi entón o que provocou tal estoupido?
Abril en Baiona
Por Carlos Méixome - A Chan de Valverde "Xornal A Peneira"
Para moitas persoas da miña xeración o mes de abril ten unhas especiais connotacións, non só por ser o inicio da primavera climatolóxica, senón tamén, e por riba de todo, por ser mes de primaveras políticas. Moitos vivimos, dende a distancia, mais afervoadamente, aquel abril do 74 inzado de cravos ao que felizmente nos convocaban o Zeca Afonso, o Vasco Gonçalvez, o Otelo, o Rosa Coutinho e tantos outros. Outra xeración tivo tamén o seu abril, o de 1931. A ben seguro que os daquela mozos viviron con moita máis intensidade que nós a súa primavera, simplemente porque eles eran protagonistas e nós só espectadores.
Para moitas persoas da miña xeración o mes de abril ten unhas especiais connotacións, non só por ser o inicio da primavera climatolóxica, senón tamén, e por riba de todo, por ser mes de primaveras políticas. Moitos vivimos, dende a distancia, mais afervoadamente, aquel abril do 74 inzado de cravos ao que felizmente nos convocaban o Zeca Afonso, o Vasco Gonçalvez, o Otelo, o Rosa Coutinho e tantos outros. Outra xeración tivo tamén o seu abril, o de 1931. A ben seguro que os daquela mozos viviron con moita máis intensidade que nós a súa primavera, simplemente porque eles eran protagonistas e nós só espectadores.
Un concello para o Val Miñor
Cando, en conversas informais, temos presentado a necesidade de que o Val Miñor sexa un só concello os xestos de asombro ou incredulidade son os máis frecuentes entre os contertulios. A ben seguro que moitas das persoas que lean estas liñas poden pensar que é un despropósito. Aínda así estamos seguros que máis cedo que tarde terase que afrontar unha a cada paso máis necesaria e urxente reorganización administrativa de Galicia.
TRAXEDIAS QUE DEIXAN NOME - Os nomes do mar
Por Xosé Lois Vilar Pederira - Membro do IEM
Foi o 5 de abril de 1900, xa Alfonso XIII tiña quince anos e pronto accedería ó trono de España. A súa nai, María Cristina, deixaría de ser raíña rexente.
Foi no xoves á mañán cando catro lanchas pincheiras foron largar os palangres na Banda do Sur, que é como dicir na costa de Baredo. Polo norte roncaban Os Carallóns e polo oeste oubeaba O Lobo, tanto que volveron a terra tres lanchas, só ficou no mar “La Regente” propiedade de Juan Santos, O Peito Ancho. De patrón ía SALUSTIANO DENIS CARNEIRO.
Foi o 5 de abril de 1900, xa Alfonso XIII tiña quince anos e pronto accedería ó trono de España. A súa nai, María Cristina, deixaría de ser raíña rexente.
Foi no xoves á mañán cando catro lanchas pincheiras foron largar os palangres na Banda do Sur, que é como dicir na costa de Baredo. Polo norte roncaban Os Carallóns e polo oeste oubeaba O Lobo, tanto que volveron a terra tres lanchas, só ficou no mar “La Regente” propiedade de Juan Santos, O Peito Ancho. De patrón ía SALUSTIANO DENIS CARNEIRO.
A estrada da morte
Por Carlos Méixome - Publicado na Peneira
A escasa media ducia de quilómetros, na altura quizais uns poucos máis, que unen A Pasaxe, na parroquia de Vincios, co Pegonegro, na tamén gondomareña parroquia de Vilaza, converteuse nos anos da guerra civil nun tráxico leito de morte. Nese treito da estrada O Porriño-Gondomar foron asasinados e guindados nas súas beiras catorce persoas entre o mes de setembro de 1936 e decembro de 1939.
A escasa media ducia de quilómetros, na altura quizais uns poucos máis, que unen A Pasaxe, na parroquia de Vincios, co Pegonegro, na tamén gondomareña parroquia de Vilaza, converteuse nos anos da guerra civil nun tráxico leito de morte. Nese treito da estrada O Porriño-Gondomar foron asasinados e guindados nas súas beiras catorce persoas entre o mes de setembro de 1936 e decembro de 1939.
A volta da Matanza
Por Carlos Méixome - Publicado no Xornal A PeneiraReferiámonos no número anterior d´A Peneira ao terrible crime cometido na madrugada do 16 de outubro de 1936 no lugar coñecido, dende aquela, como “A volta dos nove”. O suceso deixou unha forte pegada de terror e horror na sociedade miñorana, quizais tamén porque os nove asasinados, na beira da estrada camiño de Baredo, eran, todos eles, veciños do Val Miñor. Máis non foi nin o único día tráxico naquela altura, nin a única data na que aconteceron asasinatos múltiples e horribles.
Urbanismo desenfrenado: una bomba de neutrones
Publicado en el EL PAÍS 24/01/2006
Por José Antonio Martín Pallín (Magistrado del Tribunal Supremo)
La humanidad guarda en sus retinas los efectos de la bomba atómica sobre la ciudad de Hiroshima. Esqueletos urbanos separados por calles levantadas en las que deambulaban atónitos unos pocos supervivientes que no daban crédito a lo que veían.
El horror infinito y el miedo a la reacción del enemigo llevaron a los científicos a la sustitución por la bomba de hidrógeno, miles de veces más potente, y posteriormente se llegó a diseñar una bomba de neutrones bautizada como "bomba limpia". Se trata de un artefacto liberador de una gran cantidad de neutrones que bombardean el objetivo induciendo una alta carga de radiactividad que afecta solamente a las personas, sin destruir el entorno, Si algún día se experimenta la fotografía será distinta. Las casas intactas, perfectamente alineadas y las calles despejadas, pero no encontraremos seres humanos que las habiten o peatones que las transiten.
Por José Antonio Martín Pallín (Magistrado del Tribunal Supremo)
La humanidad guarda en sus retinas los efectos de la bomba atómica sobre la ciudad de Hiroshima. Esqueletos urbanos separados por calles levantadas en las que deambulaban atónitos unos pocos supervivientes que no daban crédito a lo que veían.
El horror infinito y el miedo a la reacción del enemigo llevaron a los científicos a la sustitución por la bomba de hidrógeno, miles de veces más potente, y posteriormente se llegó a diseñar una bomba de neutrones bautizada como "bomba limpia". Se trata de un artefacto liberador de una gran cantidad de neutrones que bombardean el objetivo induciendo una alta carga de radiactividad que afecta solamente a las personas, sin destruir el entorno, Si algún día se experimenta la fotografía será distinta. Las casas intactas, perfectamente alineadas y las calles despejadas, pero no encontraremos seres humanos que las habiten o peatones que las transiten.
Horacio Gómez NO es Don Corleone de Nigrán
Vigo en Positivo - www.vigoempresa.com
Reenviado por Carlos Goce
Circulan asertos todos en la misma dirección. Se dice que en Nigrán opera una trama político empresarial con demasiados intereses urbanísticos, escasos escrúpulos y expeditivos métodos. Se trata de una opinión bastante extendida.
Al tiempo que se menciona la coincidencia de que el alcalde de Nigrán milite en el Partido Popular y ejerza, en paralelo, de hombre de confianza del presidente del Celta, su contable. Un presidente futbolístico, por otra parte, que mantiene relaciones con el presidente de la Diputación y con un vicepresidente de la misma que a su vez es concejal de urbanismo de Vigo, así como miembro de la ejecutiva del Partido Popular. Conexiones encadenadas que no son ningún secreto.
Reenviado por Carlos Goce
Circulan asertos todos en la misma dirección. Se dice que en Nigrán opera una trama político empresarial con demasiados intereses urbanísticos, escasos escrúpulos y expeditivos métodos. Se trata de una opinión bastante extendida.
Al tiempo que se menciona la coincidencia de que el alcalde de Nigrán milite en el Partido Popular y ejerza, en paralelo, de hombre de confianza del presidente del Celta, su contable. Un presidente futbolístico, por otra parte, que mantiene relaciones con el presidente de la Diputación y con un vicepresidente de la misma que a su vez es concejal de urbanismo de Vigo, así como miembro de la ejecutiva del Partido Popular. Conexiones encadenadas que no son ningún secreto.
JPAGE_CURRENT_OF_TOTAL
