Chámase Anxo Rodríguez Lemos, non chega aos 20 mais coñece Baiona como poucos. Aos 15 anos recuperou máis de 1200 nomes de lugares (topónimos), a maioría deles a punto de desaparecer para sempre pois só arquivaban na memoria dos veciños máis antigos. A súa colección de postais, trípticos de cine e teatro e romances de cego do Val Miñor entre outras xoias, é digna dunha exposición pública.
Percorre bibliotecas e arquivos de toda a península na procura de documentos que lle permitan reconstruír a historia da súa gran paixón: a vella Erizana. Unha fermosa teima herdada da súa bisavoa, Aurelia Otero Prado e cultivada dende neno, agora encamiñada nas aulas de Historia da Universidade de Santiago.