Lejos ya de la quema de documentación municipal al aire libre, limpias ya de cenizas terrazas y balcones por lluvias y vientos recios, el dieciséis de junio de 2007 se celebra el acto de constitución de la nueva Corporación. PP aporta siete concejales; BNG, cinco; PSG-PSOE, cuatro; MOVE-Gondomar, uno. Se diría que los votantes castigamos las siglas que más letras tienen; para qué enredar la memoria alargando palabras de trasfondo conocido.

O cambio de cor na comarca do Miñor parece ser unha realidade a falta do acordo en Nigrán e Gondomar. Todos coinciden en dicir que son máis as ideas comúns que os unen que as diferenzas i é que o desencanto político dos veciños e veciñas do Val Miñor é notable despois dos incidentes de urbanismo, corrupción e terrorismo.

Nestas terras miñotas e miñorás, anacos da medieval Terra de Turonio sobre a que divagaba o outro día, na súa Segunda Feira, o Méndez Ferrín erudito e sobre a que ten achegado documentación e estudo o goianés Manuel Fernández no seu Toronium, teñen orixe dous dos mellores relatos sobre a caza do home iniciada tras o golpe militar de xullo do 36. Estoume a referir ao magnífico Fuxidos do guardés de nación e devoción Juan Noya e a O Siñor Afranio, a vigorosa narración de como o seu autor, o deputado Antón Alonso Ríos, “se rispou das gadoupas da morte” como el mesmo indica no subtítulo da súa testemuña.

Protexer o planeta desde a escola

Salvemos o planeta
O planeta atopase hoxe en día ameazado desde moitos frontes. Por iso, a nosa escola aposta pola educación, a concienciación  e o respecto á natureza desde a máis tenra infancia, para mellorar o futuro coidando o planeta e tomando as medidas para frear o cambio climático. Sintonizar coas necesidades de manter unha actitude sostible require constancia, pois solo con esforzo se consegue concienciarnos  para salvar o noso entorno.

A clave que favorece a educación medioambiental comeza na escola e na familia con pequenos xestos que favorece a adquisición de bos hábitos que nunca se esquecen. Desde a nosa escola, alumnos e mestres, estamos concienciados en inculcar nas nosas conciencias a importancia do aforro de enerxía, a utilidade da reciclaxe de materias, do uso racional de recursos, da enerxía eólica, solar,  etc.

Podes crelo ou non, pero o certo é que sí é certo. E case que incríbel pero é certo. O “feismo” campa no Concello de Nigrán. E grave, pero e moito maís grave que campe da man daqueles que deberan e teñen os medios de evitalo. Imos por varias mostras. 

A Praza de Abastos da Ramallosa.
Non hai dubida que cumpría o seu acondicionamiento, e anque teño dúbidas en sobre o seu acondicionamento, quero supoñer que a Dirección Facultativa axeitaria o Proxecto as necesidades e demandas dos usuarios, responsabels dos postos de venda e dos mercantes.

Hoxe coñecemos polos medios de comunicación que a ría de Baiona e o esteiro da Foz quedan pechados ao marisqueo por mor dos coliformes verquidos á ría. Algún pode pensar que pode ser unha nova especie invasiva de argazo da familia da coliflor. Pois non, os coliformes é o que vulgarmente se coñece como "merda".

Por Carlos Méixome.
O xogador ten que asistir ao pao, e ten que subir no triunfo. Primeiras regras do complexo e diverso mundo do tute. Se non o fai, o contrincante, no caso de descubrilo, pode acusalo cun contundente “renuncio”. Daquela, quen non respectou as regras perde a partida. Sempre queda a desculpa: “despisteime”, mais a lei é inexorable e a man está perdida. Á marxe queda a maña cínica da trampa.
Hai anos compartín numerosa e demorada cea-coloquio cun articulista de prensa, dos chamados, con certa fachenda, “analistas”. No percorrer da noite e dado que o “analista” en cuestión mantiña, e mantén, unha chiscadela galeguista para sectores crédulos, uns amigos preguntáronlle por que non escribía en galego. O home fixo uns cantos “renuncios” antes de que nos decatásemos de que andaba a xogar á marxe das regras.