Martes, 19 Mar. 2024

Actualizado10:50:26 PM GMT

Estás en Opinion Opinión

Opinión

Un día do galego para os medios en español

Correo-e Imprimir PDF

Asociación de Medios en GalegoA Asociación de Medios en Galego lamenta a discriminación da Xunta sobre os medios escritos na lingua do país con respecto aos que o fan en español, e reclama o cumprimento do artigo 19 da Lei de Normalización Lingüística cando marca que "o goberno galego prestará apoio económico e material aos medios de comunicación (...) que empreguen o galego dun xeito habitual e progresivo". 

A Coca de Sabarís (Baiona)

Correo-e Imprimir PDF

procesion"Un extraño y monstruoso animal con cuerpo de dragón y cola de serpiente surgió de la ría y avanzó por tierra firme hasta devorar con sus horribles mandíbulas plagadas de recios colmillos a dos muchachas de la villa, retornando al mar antes de que nadie pudiera impedirlo. Dicen que fue bajo la advocación de Santa Marta que unos valientes caballeros vencieron y dieron muerte al dragón"
En numerosas localidades costeras se repetía la misma leyenda, tan similar a la de San Jorge y el dragón, con la que se llega a entremezclar: el mal encarnado en bestia draconiana cae bajo la advocación del cristianismo. Una tradición que enlaza con la festividad del Corpus Christi, en localidades como Tarascón (Francia) y que derivó en la vecina Redondela en la famosa fiesta de la Coca, recordando la muerte de la bestia a manos de los devotos caballeros.
En Sabarís esta tradición presenta algunas diferencias relevantes con respecto a otros ejemplos. La ermita de Santa Marta junto a la playa del mismo nombre debe su advocación a esta leyenda del dragón vencido, en la misma playa en que el Orlando Furioso rescata a Sabela, la hermosa hija del rey de Galicia, de manos de los infieles. Esto supone un paralelismo evidente de la obra de Ludivico Ariovisto(publicada en 1532) y que supondría una de las fuentes más antigua de la leyenda draconiana en Galicia, donde la tradición aparece enraizada en el S XV con el aporte bibliográfico de la leyenda Dorada (Capítulo CV) que aparece mencionada en numerosas fuentes populares.
Recordemos que la primera mención de la fiesta de la coca en Galicia fue la de 1437 en Ourense, en un texto de disputa entre cofradías acerca del orden de la procesión del Corpus del mismo año, ya que en la ciudad de las burgas existían varias cocas, gestionadas por varios gremios, y que competían entre ellas en apariencia y ostentosidad.
Otro elemento significativo sería la danza de las espadas, recuperada para las fiestas del Corpus en 2016, y que recordaría a los valientes guerreros que bajo la protección de Santa Marta (Y no de la Virgen como se toma en la actualidad como referencia) dieron muerte a la bestia.
En Sabarís era tradición, nos relatan actas del 1595, de que el Gremio de Mareantes tuviera una Cofradía específica, la del Corpo Santo, como comisión de festejos con presupuesto diferenciado. Esta comisión se encargaría, en el día Corpus Christi, de sacar de forma independiente a la procesión religiosa del Corpus a la coca, una representación del dragón (del latín Cocatrix, o sea, cocodrilo, lo que hace más creíble el relato a ojos modernos). Se realizaría la danza de las espadas en honor de San Jorge, matador de dragones en la plaza de la aldea, así como otras danzas de cintas y de damas, estas últimas a cargo del gremio de panaderas.
Este dragón o coca paseaba por la localidad de Sabarís, en una procesión que podría partir bien de la península de Santa Marta, bien del Puente Romano, por ser ambos lugares objeto de cultos paganos a dioses pre romanos, siendo insultado, y vejado el saurio por los vecinos, que le llegaban a tirar objetos o a escupir, hasta llegar a la "plaza vieja" en el centro de la villa.

O Cruceiro de San Campio quedou orfo. Juan Valverde. In memoriam

Correo-e Imprimir PDF

antonio valverdeAntonio nas escrituras, Juan para a familia, para os amigos. Tiven a sorte de coñecelo hai oito ou nove anos, mágoa que non fose moito antes, co gallo da homenaxe que lle rendemos a Victoriano Taibo en Morgadáns. Andaba eu á procura de persoas que puidesen dar algunha información sobre o persoeiro e apareceu el que, nunha das súas múltiples facetas, fora nos anos mozos participante activo no faladoiro que o daquela ancián mestre mantiña no obradoiro de Mareque; dende entón coincidimos continuamente en moreas de actividades e foi sempre en aumento a miña admiración polo seu talante sempre alegre, sempre activo, sempre brandindo unha ilusión. A súa fabulosa memoria fixo posible que recuperase unha morea de historias de xentes do Val condenadas a habitaren no esquecemento, rescatando así dese negro destino anécdotas de persoas sinxelas con algunha peculiaridade que as fixeran populares, nómina abundante de xente curiosa cuxa razón de ser escribiu Juan hai só uns días no blog que mantén o común amigo Carlos Méixome:

- Por "mor das nubes rastreiras", dicía meu tío Severino.

En defensa do Premio de Poesía Victoriano Taibo

Correo-e Imprimir PDF

vt8No ano 2007 o Instituto de Estudos Miñoranos decidiu que era tempo de recuperar a memoria do mestre galeguista, escritor, lingüista e académico Victoriano Taibo, inxustamente relegado a un recanto escuro do esquecemento. Como os vinte anos máis activos da súa vida transcorreron impartindo docencia en Morgadáns, acordamos confeccionar un anteproxecto de homenaxe e presentarllo ao presidente da Entidade Local menor da citada parroquia, Urbano Esmerode, cuxa sensibilidade percibiu inmediatamente a importancia da proposición e aceptou asumir o mecenado de todos os gastos inherentes á institución e mantemento do Premio de Poesía Victoriano Taibo, que levaría como apelido o engadido Entidade Local de Morgadáns. A principios do ano seguinte estivemos preparados para a convocatoria do I Premio, cuxa gala de entrega, en novembro de 2008, estivo arroupada por moitos outros actos nos que participaron un número  non pequeno de persoas vinculadas ao eido da cultura, ademais de moitísimos asistentes e espectadores; a presentación do poemario gañador estivo acompañada pola de de varios libros editados con motivo de tal evento: a reedición de Da Agra Aberta, contos e lendas, unha revista monográfica dedicada ao noso persoeiro e, nun só volume, a primeira publicación dos poemarios, ata aquel momento inéditos, Abicedo e Cabrinfollas, edición acometida pola editorial Follas Novas en edición ao coidado de Armando Requeixo. Un convenio asinado entre o IEM e a Entidade aseguraba a prórroga automática anual do compromiso se antes, cun mes de antelación, non era denunciado por ningunha das dúas partes. O Premio espertou, dende o primeiro momento, o interese dos poetas e da crítica, acadou sempre unha participación notable, comprendida entre os corenta e os cincuenta orixinais, e forneceu, ata o día de hoxe, o noso espazo cultural de nove importantes libros de poemas debidos á pluma e ao estro de dez poetas.

A XEITO DE S.O.S. CANDIDATURA GALEGA

Correo-e Imprimir PDF

As candidaturas veciñais e/ou de unidade veciñal, aínda tendo un carácter e vocación abertamente municipalista non podemos, nin queremos, ficar caladas ante un proceso de tanta transcendencia como as próximas eleccións xerais. Somos conscientes do seu carácter extraordinario e da enorme influencia que o resultado das mesmas vai ter na nosa veciñanza e en toda a cidadanía galega.

E por iso que:

1ª.- Atrevémonos a ESIXIR responsabilidade política e un último esforzo tanto ás iniciativas cidadás (Iniciativa pola Unión e Encontro por unha Marea Galega) como aos partidos políticos implicados nas mesmas para concretar UNHA ÚNICA CANDIDATURA GALEGA que serva de expresión política da maioría social agredida e do dereito democrático a decidir para asegurar unha ampla presenza dun grupo galego nas Cortes españolas.

JPAGE_CURRENT_OF_TOTAL