Venres, 19 Apr. 2024

Actualizado10:50:26 PM GMT

Estás en Opinion

Opinion

Prenden lume á Marisma de Ramallosa

Correo-e Imprimir PDF

Antes estaleiro agora ardendo. Asi como sona, e asi de asombrado fiquei hoxe ao ver como acontencían os feitos. Con motivo das festas de Sta. Cristina de Sabarís, a comisión de festas por primeira vez na história organiza unha tirada de fogos de artificio e lucería á media noite.

Dita organización considerou que a mellor ubicación para os dipositivos de pirotecnía non podia ser outro que a propria marisma de A Ramallosa. Esta foi a causa do incendio declarado e que afectou a parte da marisma.

As Xerias do IEM

Correo-e Imprimir PDF
Quiero mostrar mi sorpresa por un hecho lamentable que he conocido hoy. Hace unos días acudí a la subida al monte Galiñeiro organizada por el IEM. �ramos un grupo de unas 15-20 personas de todas las edades. Cuando estábamos empezando la subida, una señora de unos 40 años se empezó a encontrar mal, descansamos unos minutos y ella dijo que no seguía porque tenía mareos. Dijo que volvía al punto de partida ella sola y que nosotros siguiéramos hacia delante, pero un chico (creo que del IEM, pero no es seguro) se quedó con ella para acompañarla en la bajada por si se mareaba o resbalaba y le pasaba algo.

LIMPEZA DO RIO MIÃ?OR -GONDOMAR

Correo-e Imprimir PDF

HOLA, eu son unha persona  que vou todolos anos ao camping de Baiona, e utilizo unha canoa para navegar polo RIO MIÃ?OR, e a miña queixa vai, que o chegar polo rio na zona da AUTOVIA, NON SE PODE PASAR (bueno si a marea esta ben, si se pode) por culpa dos tubos,

E tamen a miña queixa vai polo estado de abandono que existe a partires de ese tramo, (hai tramos anteriores que tamen están en malas condicións) ARBORES, RAMAS, CABLES DE ACEIRO, etc, que non deixan facer unha navegacion polo rio.

Un saudo

Ramallosa bloqueada

Correo-e Imprimir PDF

Seis millones de las antiguas pesetas costó asfaltar la rotonda de Ramallosa este invierno. Hoy nos hemos levantado todos y nos hemos encontrado de lleno a las 9:00 de la mañana con la misma rotonda cortada al tráfico por obras de alfaltado. ¿tan mal se había hecho antes?

Yo, que soy de Sabarís, y que salía a mi prudente hora para ir a trabajar, me he encontrado que he tenido que dar la vuelta ante tal "chapuzada" ya que hasta que no he llegado hasta el puente no he visto lo que pasaba. Mientras tanto todo eran caravanas de coches desconcertados ante la situación. Ni un policia, ni un operario indicándonos que por favor nos desviarámos y que no esperaramos. Ni una triste señal que indicara que la carretera estaba cortada en todas las direcciones.

NO a la subida de precio de la gasolina

Correo-e Imprimir PDF

Me acabo de enterar de una acción para ejercer nuestro poder hacia  las compañías petrolíferas. ¡¡¡Podemos hacer bajar el precio de la gasolina a los colosos del petróleo sin tener que renunciar a comprar gasolina!!!

Están empezando a correr rumores que la gasolina aumentará todavía hasta llegar a los 1,10 euros el litro. Si a eso le sumamos que en Galicia tiene un "impuesto" que se han sacado del bolsillo la Xunta para tapar el agujero del Sergas, la situación se vuelve insostenible y la reacción de subida de precios en cadena está asegurada.

Podemos hacer bajar el precio sólo si nos movemos juntos de manera inteligente y solidaria.

El mundo demanda un nuevo orden social

Correo-e Imprimir PDF

Por Antonio Díaz Lombardero

 

Con el alma, la mente y el corazón puestos en tantas familias rotas por el atentado terrorista  de Madrid, el mundo entero sigue llorando tanto mal acumulado,  tanta desgracia, tanta sinrazón, â?¦ que no pueden comprenderse desde una óptica humana. Al toque de las sirenas de las ambulancias y la alarma general, regueros de hombres y mujeres arrimaron el hombro ante el horror y la apocalíptica  catástrofe que ha sembrado de cadáveres y de víctimas los andenes y los vagones de los trenes de nuestro querido Madrid; corrían a dar parte de su vida a los que  estaban perdiendo la suya; corrían para tender su mano al que corría desolado sin saber a dónde, al que lloraba la pérdida de sus seres queridos, al que yacía tendido en el suelo; al que estaba aprisionado entre los barrotes de los vagones descuartizados.

O que non corre...

Correo-e Imprimir PDF

Efectivamente, aquí o que non corre... Cambian as cores do goberno central e o Goberno de Nigrán empeza a ver peligrar os seus negocios de venta de terreos públicos a promotoras privadas para poder sacar tallada do asunto, xa que o PSOE dentro do seu programa político promete cambiar a lei do solo na que se establecerá que os terreos públicos teñen preferencia de ser utilizados para a construcción de vivenda pública.

E se os terreos non son públicos a táctica utilizada por este goberno do PP, que di que chega para o ben do Concello de Nigrán, Ã© paralizar os proxectos dos pequenos (como poden ser as contrucions persoais minoritarias sen lucro) ata que a eles lles dea a gana.

No hay un trozo de tierra para cavar su tumba

Correo-e Imprimir PDF

A sabiendas de que hablar de la muerte resulta morboso y antivital, un acontecimiento de ardiente actualidad, entre nuestra comunidad, bien merece una reflexión.
En primer lugar, quisiera disentir del dicho comúnmente admitido de que “ la muerte nos iguala a todos”. No es verdad. Esta idea es absurda y falaz. En este complicado mundo,  hay muchas formas distintas de rematar la partida que nos ha tocado jugar. No hay muertes iguales como tampoco hay vidas iguales.

Hasta hace poco,  nos moríamos rodeados de familiares y vecinos como si de un acto social se tratara; era como un teatro que escenificaba en vivo el drama de la muerte. Los muertos se quedaban entre nosotros; seguían siendo nuestros vecinos. Los cementerios penetraban en las aldeas, rodeaban las iglesias, ocupaban un lugar destacado en nuestra parroquia o pueblo, incluso se adentraba en los habitáculos de las familias. No parece sino que el hecho de la muerte fuera un derecho sentido y debido.

Tempo de Máscaras

Correo-e Imprimir PDF

Un relato de Carlos Casares

Recordo que eran dous homes vestidos dunha maneira estrafalaria. Non sei se ían disfrazados de mulleres, de sotas de bastos ou de algo polo estilo. Foi hai bastantes anos, cando eu era neno, e a memoria non está xa moi fresca para lembrar sucesos tan lonxanos. O que si recordo con precisión é que a Garda Civil andaba detrás deles, metralleta en man, e que eles fuxían polos tellados. Eu vinos precisamente preto da miña casa, escondidos detrás dunha mansarda. Como quedaban apenas a un tiro de pedra, a pesar de que levaban a cara pintada de negro, recoñecín a un dos dous, era o Juan Manuel Tejada, un veciño noso, porta con porta, fillo da Lucita Peláez, amiga da miña nai....

JPAGE_CURRENT_OF_TOTAL