A Unión Europea parece estar empeñada en acabar co pequeno campesinado. Así se desprende da reforma da Política Agrícola Común (PAC) aprobada o pasado 26 de xullo en Bruxelas. Unhas medidas que benefician, unha vez máis, aos grandes terratenientes e á agroindustria, en detrimento de aqueles que traballan e coidan a terra.
Un só dato: a pesar de que no Estado español só 350 mil persoas están dadas de alta como traballadores no campo, 910 mil reciben axudas. Quen son, pois, ese 560 mil perceptores de subvencións que non son campesiños pero si reciben devandito diñeiro? O informe "Una Política Agraria Común para el 1%", de Veterinarios Sen Fronteiras, déixao claro. Trátase de empresas da agroindustria, grandes viticultoras, supermercados e terratenientes. Os seus nomes e apelidos: Pastas Gallo, Nutrexpa, Osborne, Nestlé, Campofrío, Mercadona, a Casa de Alba, por só mencionar os maiores beneficiarios.
Iso si. Coa nova PAC, nin aeroportos nin ferrocarrís nin campos de golf recibirán máis axudas agrarias. Imaxino que o roubo, ou desvío de fondos, resultaba demasiado escandaloso. Outros amigos de Arias Cañete, en cambio, seguirán recibindo cuantiosas subvencións. A destacar, a súa esposa, Micaela Domecq, terrateniente andaluza e propietaria de Adegas Domecq. Xa se sabe, quen parte reparte.
A nosa alimentación quedará en mans dun puñado de empresas da agroindustria e a distribución.
Como afirma o sindicato agrario COAG, na súa valoración e análise da reforma de PAC, «córrese o risco de desmantelamento dun sector, o agrario, estratéxico para a nosa economía». Algo que non é novo, pero que coas actuais medidas non fai senón agudizarse. Hoxe, menos do 5% da poboación activa no Estado español traballa na agricultura, e unha parte moi significativa son persoas maiores. Algo que, segundo os estándares actuais, é símbolo de progreso e modernidade. Talvez, teriamos que empezar a preguntarnos con que parámetros defínense ambos conceptos.
A agricultura campesiña é unha práctica en extinción. Anualmente, miles de leiras pechan as súas portas. Sobrevivir no campo e traballar a terra non é tarefa fácil. E é que quen máis saen perdendo no actual modelo de produción, distribución e consumo de alimentos son, precisamente, aqueles que producen a comida. A renda agraria situábase en 2007, segundo o COAG, nun 65% da renda xeral. O seu empobrecemiento é claro. Avanzamos cara a unha agricultura sen campesiños.
E, se estes desaparecen, en mans de quen queda a nosa alimentación? Creo que a resposta é clara: en mans dun puñado de empresas da agroindustria e a distribución que controlan cada un dos eslabóns da cadea alimentaria, desde as sementes até o produto final. "Cargill, Monsanto, Syngenta, Dupont, Procter & Gamble, Nestlé, Kraft, Mercadona, Eroski, Carrefour, Alcampo, O Corte Inglés" son quen, finalmente, dannos para comer. E, así nos vai.
