Unha noite de estrelas con lúa chea

Imprimir
Foto: Isidro Macías en RTVE.es

Como cada verán, os nosos ceos reciben unha "choiva" moi particular. As populares Perseidas, tamén coñecidas como "bágoas de San Lorenzo", terán o seu máximo de actividade na noite do venres 12 ao sábado 13 de agosto, cando se esperan da orde de 100 meteoros por hora. Con todo, a maior parte destes meteoros non será visible, debido ao brillo da Lúa que estará en fase de Lúa chea.

Para os que non poidan velo, RTVE.es retransmitirá dende a súa web a sinal de video aportada polo Instituto Astrofísico de Canarias.

As chamadas "estrelas fugaces" son en realidade pequenas partículas de po de distintos tamaños, algunhas menores que grans de area, que van deixando cometas ao longo das súas órbitas ao redor do Sol. Cando un cometa achégase ás rexións interiores do Sistema Solar, o seu núcleo, formado por xeo e rocas, se sublima debido á acción da radiación solar e xera as características colas de po e gas. A corrente de partículas resultante dispérsase pola órbita do cometa e é atravesada cada ano pola Terra no seu percorrido ao redor do Sol. Durante este encontro, as partículas de po se desintegran ao entrar a gran velocidade na atmosfera terrestre, creando os coñecidos trazos luminosos que reciben o nome científico de meteoros.

No caso das Perseidas, o cometa causante desta "choiva" sobre o noso planeta é o chamado "Swift-Tuttle", que dá unha volta ao redor do Sol cada 133 anos. O nome de "Perseidas" débese a que o seu radiante (rexión do ceo da que parecen proceder os meteoros por un efecto de perspectiva) atópase na constelación de Perseo.

As Perseidas poden observarse desde mediados de xullo a finais de agosto, pero o momento de máxima actividade terá lugar este ano entre a 1:00 h e as 13:30 h de Tempo Universal (O teu, unha hora máis en Canarias e dúas na Península) do sábado 13 de agosto. O momento óptimo para observalas será xusto antes do crepúsculo (entre as 5:00 e as 6:00 h tanto en Canarias como na Península), cando a constelación de Perseo estará alta sobre o horizonte Nordeste (a uns 50-70º) e a Lúa próxima a ocultarse.

A mellor forma de gozar da choiva de estrelas é a primeira ollada, sen prismáticos nin telescopios, e nunha posición cómoda que permita ver o maior campo de ceo posible. Calquera punto de observación (praia, terraza, campo, etc.) é bo, sempre que teña un horizonte despexado cara ao Nordeste e estea afastado de luces brillantes. Recoméndase mirar a uns 20º ao redor do radiante, xa que a maior parte dos meteoros aparecerá nesta rexión.