A intervención da UE no Estado español, en forma de falso 'rescate' para salvar a banca privada e aseguraren o pago da débeda externa, malia a precipitación non foi unha sorpresa. O Estado leva intervido, de facto, arredor de dous anos. O poder político en mans do PSOE e agora nas do PP, someteuse desde o primeiro momento aos ditados da troika neoliberal. A soberanía foi furtada pola Comisión Europea, o Banco Central Europeo e o Fondo Monetario Internacional. No caso galego asistimos a unha dobre negación de soberanía. Á que secularmente exerceu o centralismo españolista súmase a transferencia da capacidade de decisión real a institucións foráneas, alleas ao máis mínimo control democrático e orientadas a satisfacer os intereses do grande capital. Reivindicar o exercicio pleno da soberanía nacional polo pobo traballador galego, tórnase pois unha cuestión central.

Unha prórroga que salvagarde o pendello provincial. Iso é o que procuran á desesperada algúns sectores do Partido Popular. Baltar e Louzán veñen de propor que as e os deputados provinciais sexan elixidos por sufraxio directo, nunha segunda urna en paralelo ás eleccións municipais. Máis un síntoma de esgotamento dunhas institucións, as deputacións provinciais, caducas e rexeitadas por amplas capas sociais. Precisamente cando no debate suma cada vez maior apoio a proposta de facer desaparecer as deputacións, o Partido Popular desprega de xeito oportunista o último cartucho para defenderen un dos bastións do seu poder institucional en Galiza.

Foron días, estes últimos, de pomposos anuncios en relación á construción naval galega. Feijóo anunciou publicamente un acordo coa petroleira mexicana PEMEX para a construción de 14 buques remolcadores. Só 7 se realizarán nas gradas de estaleiros galegos. A outra metade será construída por empresas mexicanas en colaboración con galegas. O Presidente da Xunta, cheo de euforia, anunciou que estes contratos estimados en arredor de 250 millóns de euros poderían criar até 2.500 empregos. O BNG reduciu esa previsión a un máximo de 2.000 dado que non se trata de barcos de gran tamaño. Sexa como for, só na Ría de Vigo nos últimos anos se destruíron 8.000 postos de traballo, como resultado do esmorecemento de 200 empresas auxiliares e o peche de dous dos tres estaleiros. Cabe pois relativizar o anuncio, que polo momento é só propaganda, fastuosa propaganda. Os contratos inda non están asinados e descoñécese que empresas galegas asumirán os encargos.

Bankia, a macroentidade resultante da fusión, e bancarización, de Caja Madrid e outras seis caixas de aforros vai ser rescatada. O FROB podería destinar até 10 mil millóns de euros, de diñeiro público, para apuntalar unha entidade privada que obtivo 309 millóns de euros de beneficios o pasado ano. Si, 10 mil millóns. A mesma cantidade na que o goberno Rajoy cifrou os bestiais recortes que está a piques de perpetrar contra a sanidade e o ensino públicos, no maior ataque da nosa historia contra o Estado do benestar. 'Non hai cartos' xustificaba hai unhas semanas o Presidente español. Habería que precisar; non hai cartos para os servizos públicos pero si para a banca privada. Non os hai para atender as necesidades da maioría, mais hainos a esgalla para apuntalar os gaños dos máis ricos.