
Cartas ao director
Cando chove pensamos en Sabarís

O valor do que non ten prezo
No século XXI case parece unha broma iste encabezamento. Xa non queda no mundo nada ao que non se lle teña posto prezo dun ou outro xeito. Parece que todo se pode mercar e vender, non importa do que estemos a falar. Nun xornal editado en Galiza, lía onte unha tira que levaba de encabezamento “ El 421”, e non se falaba do número que a autora ía xogar na lotería de nadal.
A nosa historia con ironía e seriedade

A chegada do Prestige
Naqueles días do Prestige tremiamos coma nenos; a dor e o desespero quebraban os nosos corazóns; a rabia e a coraxe facían que nos estremecésemos coma follas no medio do vendaval.
Eu son libre como o vento…
Adios ríos, adios montes, adios regatos pequenos, adios vista dos meus ollos…
dicía Rosalia denunciando unha situación dun pobo que non podía case máis que laiarse.
JPAGE_CURRENT_OF_TOTAL